Sobór Watykański II nie jest już pretekstem do odrzucenia wyłącznego zbawienia w Kościele

22 listopada 2019 r
Sobór Watykański II nie jest już pretekstem do odrzucenia wyłącznego zbawienia w Kościele
Ilekroć mówiłem poza Kościołem, nie ma zbawienia, zostałem skorygowany. Powiedziano mi, że Sobór Watykański II zmienił to nauczanie. Teraz wiemy, że to było złe. Sobór Watykański II nie jest już wymówką. Nie można go już używać jako wymówki. Wiemy, że Sobór Watykański II popiera wyłącznie zbawienie w Kościele katolickim.
Hipotetyczne przypadki w Lumen Gentium (LG 8, LG 14, LG 16) nie są dosłownymi przykładami zbawienia poza Kościołem w latach 1965-2019. Nie ma literalnych przypadków. Nieznane przypadki chrześcijan wspomniane w Unitatis Redintigratio nie są znane wyjątkami od ekumenizmu powrotu. Protestanci muszą nawrócić się do Kościoła katolickiego w celu zbawienia. Nostra Aetate nie wspomina o obiektywnych ludziach ocalonych poza Kościołem, więc Nostra Aetate nie zaprzecza Ad Gentes 7, która mówi, że wszyscy potrzebują wiary i chrztu dla zbawienia.
Kościół katolicki wciąż uczy, że ma wyłączne zbawienie. Tradycyjne nauczanie o wyłącznym zbawieniu opiera się teraz na Ad Gentes 7. Nie ma żadnych znanych wyjątków od Ad Gentes 7, które oparte są na Ew. Jana 3: 5, Marka 16:16, Mat. 7:13, Jana 3: 16-18 itd. W tekście Soboru Watykańskiego II nie ma żadnych wyjątków.
Rahner, Ratzinger, Congar, Bea, Murray i Cushing byli obecni na Radzie. Więc co? Sobór Watykański II to Feeneyite, który wspiera Feeneyite EENS i eklezjologię z przeszłości. Leonard Feeney z Bostonu miał rację. List Świętego Oficjum z 1949 r. Popełnił faktyczny błąd, więc nie może być magistrem. Duch Święty nie może popełnić błędu.
Papieże na przestrzeni wieków potwierdzili ścisłą interpretację extra ecclesiam nulla salus. Dla nich chrzest pożądania, chrzest krwi i zbawienie w niezwyciężonej ignorancji były jedynie hipotetycznymi przypadkami. Nie były więc dla nich wyjątkiem od EENS.
Liberalni teologowie popełnili błąd w 1949 r. List Świętego Oficjum z 1949 r. Do arcybiskupa Bostonu był błędny, ponieważ hipotetyczne przypadki chrztu pożądania, chrztu krwi i uratowania w niezwyciężonej ignorancji nie były dla nich hipotetyczne. Niewidzialni ludzie byli widoczni. Archidiecezja bostońska również była zdezorientowana.
Więc ks. Leonard Feeney i St. Benedict Center mieli rację, a Święte Oficjum (CDF) i papież Pius XII nie mieli racji.-Lionel Andrades